امروزه با توجه به گسترش تجارت ثبت علایم تجاری یکی از مهم ترین اقدامات در زمینه کسب و کار می باشد. قانون ثبت علایم و اختراعات در سال 1386 تصویب شده است که اکنون ارای دادگاه ها در حوزه ثبت علایم و اختراعات تماما بر اساس این قانون و یا رویه های قضایی این حوزه داده می شود.
شرکت دانش بنیان شرکتی است که دانش را تولید یا به دست می اورد و آن را به کالا یا خدمات تبدیل میکند. این شرکتها همچنین در بحث انتقال تکنولوژی بسیار مهم میباشند و نقش مهمی را ایفا میکنند. ابتدا به دو تعریف ارائه شده به وسیله ی قانون حمایت از شرکتها و موسسات دانش بنیان و سازمانهای همکاری اقتصادی و توسعه میپردازیم. قانون مذکور در ماده 1 این شرکتها را اینگونه تعریف میکند: «شرکت یا موسسه ی دانش بنیان شرکت یا موسسه ی خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت، توسعه ی اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادی (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوری) و تجاری سازی نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوری های برتر و با ارزش افزوده ی فراوان به ویژه در حوزه نرم افزارهای مربوط تشکیل میشود.» در این ماده از هدف و کارکرد شرکتهای دانش بنیان برای بیان تعریف استفاده شده است. اولا با استفاده از این تعریف هر شرکتی که در راستای اهداف مذکور گام بردارد شرکت دانش بنیان است و فرقی ندارد که شالوده ی شرکت چیست و این تعریف تعریفی کلی است که موضوع بحث را روشن نمیکند. سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نیز در تعریف این شرکتها میگوید: «آن دسته از گروههای انسانی تحصیل کرده در مراکز علمی، پژوهشی و تحقیقاتی که توانسته باشند در این مراکز علاوه بر فراگیری علوم نظری و تئوری های علمی، روشهای تبدیل علوم فراگرفته به فعالیتهای درآمدزا و تولید کننده ارزش را به همراه داشته باشد.»
اینترنت شبکه جهانی و مجموعه ای از اطلاعات به هم پیوسته است . شما می توانید از طریق این شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنید، کالا بخرید، محتوا تولید کنید و از محتوای تولید شده توسط افراد دیگر بهره ببرید. این مجموعه اطلاعات از طریق واسطه های اینترنتی در دسترس کاربران قرار می گیرند که به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:
1- ارائه دهندگان خدمات اینترنتی یا ISP ها
(internet service provider)
ارائه دهنده خدمات اینترنتی شرکتی است که خدماتی را جهت دسترسی کاربران به اینترنت ارائه می دهد، از دسترسی بلاتوقف به اینترنت اطمینان می یابد و ترافیک اینترنتی را هدایت و تنظیم می کند. اما حدود فعالیت این شرکت ها به صرف دسترسی به اینترنت محدود نمی شود و طیف وسیعی از خدمات را در برمی گیرد که از جمله می توان به انتشار اخبار روز ، آب و هوا ، ثبت دامنه ، میزبانی وب و ایمیل اشاره نمود. این واسطه ها در آیین نامه نحوه ی ارائه خدمات اطلاع رسانی و اینترنت مصوب شورای انقلاب فرهنگی ، "رسا" نام گرفته شده اند. این آیین نامه به شرح تکالیف این نوع از واسطه های اینترنتی پرداخته است.
2-ارائه دهندگان خدمات میزبانی یا xSP ها
(host service provider)
ارائه دهنده خدمات میزبانی ، شرکتی است که به ارائه خدمات از طریق اطلاعات ذخیره شده روی سرور میزبان می پردازد. در واقع زمانی که کاربری اطلاعاتی را در رایانه ی شخصی خود آپلود می نماید این اطلاعات از طریق خدمات میزبانی در فضای اینترنت منتشر می گردد. مدیران سایت ها و اپلیکیشن های اینترنتی در این دسته قرار می گیرند. اگرچه این نوع از واسطه ها به صورتی دقیق توسط قانونگذار تعریف نشده اند اما شاید بتوان آنان را در معنایی عام همان "پایگاه اطلاع‌رسانی اینترنتی" دانست که موضوع آیین نامه ساماندهی فعالیت پایگاه های اطلاع رسانی (سایت های) اینترنتی ایران مصوب هیئت وزیران در سال 1385 قرار گرفته است.
همان طور که ملاحظه گردید تفاوت بین این دو دسته واسطه در ابتدا ممکن است بسیار ساده به نظر برسد. خدمات میزبانی به شما کمک می کند تا در سطحی جهانی به اطلاعات موجود در اینترنت دسترسی پیدا کنید در حالی که رسا ها صرفا دسترسی شما به اینترنت را فراهم می آورند. اما چنانچه اشاره شد فعالیت های این کنشگران در عرصه اینترنت ممکن است با یکدیگر هم پوشانی پیدا کند. برای مثال ممکن است یک رسا علاوه بر فراهم آوردن دسترسی به اینترنت ، تولید محتوا کرده و یا اقدام به میزبانی وب سایت بنماید. این موضوع سبب بروز پیچیدگی هایی حقوقی در حوزه مسئولیت واسطه های اینترنتی شده است و سوالات بسیاری را در خصوص مبنا و مصادیق مسئولیت واسطه های اینترنتی مطرح ساخته است که در ذیل به آن ها پاسخ داده خواهد شد.
معرفی WTO
در حال حاضر بزرگترین قدرتهای اقتصاد دنیا به سازمان جهانی تجارت پیوسته اند و ایران و چند کشور دیگر به بزرگترین سازمان تصمیم‌گیر در خصوص فرایندهای تجاری در جهان نپیوسته‌اند و از حق تصمیم‌گیری و قدرت تصمیم‌سازی در ساختار اقتصادی جهانی برخوردار نیستند. سازمان تجارت جهانی امروز یکی از پایه‌های جهانی شدن، به ویژه در حوزه اقتصاد به شمار می‌رود. بدین سان، کشورهای مختلف تلاش میکنند برای تسریع روند جهانی شدن و استفاده از منافع آن، این سازمان بین‌المللی را توسعه داده و جایگاهش را ارتقاء بخشند. از دیگر سو کشورهایی که عضو این سازمان نیستند نیز، تلاش می‌نمایند تا به عضویت آن درآمده و با استفاده از امتیازات عضویت در این نهاد بین‌المللی به توسعه اقتصادی و صنعتی دست یابند.
یکی از انواع شرکت های تجاری شناسایی شده در حقوق تجارت شرکت های سهامی می باشد . در شرکت های سهامی سه نوع از سهام مشخص گردیده است که به ترتیب می توان به سهام با نام و سهام بی نام و سهام ممتاز اشاره کرد. بدون بررسی سهام های با نام و سهام بی نام که در موضوع مورد نظر نمی گنجد مستقیما به سراغ سهام ممتاز و شرایط ان و چالش های حقوقی که به دنبال خود دارد می رویم.