حق بر فراموشی در محیط اینترنت حق بر فراموشی در محیط اینترنت را می توان از جمله حقوق مدرن که در نظام حقوقی برخی از کشور ها بدان پرداخته شده است بررسی نمود. در واقع حق بر فراموش به طور کلی بیان می دارد که اشخاص می توانند درخواست حذف اطلاعات شخصی و هرگونه اطلاعاتی که به وسیله خود در بستر نت بارگذاری نموده اند را داشته باشند.
فین تک یا همان تکنولوژی مالی شاخه ای کاربردی از حقوق مدرن است که در حقوق فناوری اطلاعات به ان به صورت تخصصی پرداخته می شود.فین تک در مباحثی همچون پرداخت های مالی و تجارت و بیمه و بورس و همچنین بلاک چین ها و... مطرح می گردد.
خط بین "مشاوره حقوقی" و "اطلاعات حقوقی" غالباً مبهم است. به عنوان یک موضوع کلی، فقط یک وکیل واقعی می تواند مشاوره حقوقی واقعی ارائه دهد، در حالی که هر وکیل غیر قانونی می تواند اطلاعات حقوقی را بخواند.
برخلاف اطلاعات حقوقی، مشاوره حقوقی به مشاوره کتبی یا شفاهی درباره یک موضوع حقوقی گفته می شود که می تواند بر حقوق و مسئولیت های شخص دریافت کننده مشاوره تأثیر بگذارد.علاوه بر این، مشاوره حقوقی واقعی مستلزم تحلیل دقیق قانون است زیرا در مورد وضعیت خاص شخص بر خلاف حدس و گمان های مبتنی بر حقایق عمومی اعمال می شود.
از دیدگاه حقوقی، ارائه مشاوره حقوقی برعکس عمل قانون است و فقط یک وکیل دارای مجوز ممکن است مشاوره حقوقی ارائه دهد.به دلیل تعهداتی که از ارائه چنین مشاوره حقوقی ناشی می شود، فرد مشاور نیز به دلیل اطلاعاتی که داده می شود، موظف به برخی از حقوق و مسئولیت های خاص است.
افرادی که خواهان یا ناآگاهانه مشاوره حقوقی را بدون مهارت، قضاوت و یا صلاحیت انجام این کار ارائه می دهند، اساساً در عمل غیرمجاز قانون شرکت می کنند و بنابراین، مجازات های دادگاه را در پی دارند.
اینترنت شبکه جهانی و مجموعه ای از اطلاعات به هم پیوسته است . شما می توانید از طریق این شبکه با یکدیگر ارتباط برقرار کنید، کالا بخرید، محتوا تولید کنید و از محتوای تولید شده توسط افراد دیگر بهره ببرید. این مجموعه اطلاعات از طریق واسطه های اینترنتی در دسترس کاربران قرار می گیرند که به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند:
1- ارائه دهندگان خدمات اینترنتی یا ISP ها
(internet service provider)
ارائه دهنده خدمات اینترنتی شرکتی است که خدماتی را جهت دسترسی کاربران به اینترنت ارائه می دهد، از دسترسی بلاتوقف به اینترنت اطمینان می یابد و ترافیک اینترنتی را هدایت و تنظیم می کند. اما حدود فعالیت این شرکت ها به صرف دسترسی به اینترنت محدود نمی شود و طیف وسیعی از خدمات را در برمی گیرد که از جمله می توان به انتشار اخبار روز ، آب و هوا ، ثبت دامنه ، میزبانی وب و ایمیل اشاره نمود. این واسطه ها در آیین نامه نحوه ی ارائه خدمات اطلاع رسانی و اینترنت مصوب شورای انقلاب فرهنگی ، "رسا" نام گرفته شده اند. این آیین نامه به شرح تکالیف این نوع از واسطه های اینترنتی پرداخته است.
2-ارائه دهندگان خدمات میزبانی یا xSP ها
(host service provider)
ارائه دهنده خدمات میزبانی ، شرکتی است که به ارائه خدمات از طریق اطلاعات ذخیره شده روی سرور میزبان می پردازد. در واقع زمانی که کاربری اطلاعاتی را در رایانه ی شخصی خود آپلود می نماید این اطلاعات از طریق خدمات میزبانی در فضای اینترنت منتشر می گردد. مدیران سایت ها و اپلیکیشن های اینترنتی در این دسته قرار می گیرند. اگرچه این نوع از واسطه ها به صورتی دقیق توسط قانونگذار تعریف نشده اند اما شاید بتوان آنان را در معنایی عام همان "پایگاه اطلاع‌رسانی اینترنتی" دانست که موضوع آیین نامه ساماندهی فعالیت پایگاه های اطلاع رسانی (سایت های) اینترنتی ایران مصوب هیئت وزیران در سال 1385 قرار گرفته است.
همان طور که ملاحظه گردید تفاوت بین این دو دسته واسطه در ابتدا ممکن است بسیار ساده به نظر برسد. خدمات میزبانی به شما کمک می کند تا در سطحی جهانی به اطلاعات موجود در اینترنت دسترسی پیدا کنید در حالی که رسا ها صرفا دسترسی شما به اینترنت را فراهم می آورند. اما چنانچه اشاره شد فعالیت های این کنشگران در عرصه اینترنت ممکن است با یکدیگر هم پوشانی پیدا کند. برای مثال ممکن است یک رسا علاوه بر فراهم آوردن دسترسی به اینترنت ، تولید محتوا کرده و یا اقدام به میزبانی وب سایت بنماید. این موضوع سبب بروز پیچیدگی هایی حقوقی در حوزه مسئولیت واسطه های اینترنتی شده است و سوالات بسیاری را در خصوص مبنا و مصادیق مسئولیت واسطه های اینترنتی مطرح ساخته است که در ذیل به آن ها پاسخ داده خواهد شد.
